Iedereen heeft een andere basislijn van je “gewoon goed voelen”. Niets extra fijns, niet iets vervelends. De basislijn van “niets bijzonders”. Gewoon goed. Hoe hoog die basislijn van je “gewoon goed voelen” ligt, verschilt per persoon o.b.v. DNA, opvoeding en ervaringen. Zo hoeft de een minder moeite te doen dan een ander om zich “gewoon goed” te voelen.
Boven en onder die lijn fluctueer je met hoge bergen, diepe dalen en alles daar tussenin. Hoe erg dat fluctueert verschilt ook per persoon. Stabiel, rondom die basislijn. Niets ernstigs, niets geweldigs. Bijna altijd eronder. Bijna altijd erboven. Ver erboven. Ver eronder. Hoe vaak de lijn daalt en stijgt verschilt ook weer per persoon.
Het vraagt een bepaalde mate van zelfbewustzijn om te erkennen wanneer de lijnen dalen en stijgen en wat dat met jezelf en je omgeving doet. Heb je last van diepe dalen? Last van het verschil met de grote hoogtes? Of voelt alles alleen maar vlak?
Door je zelfbewustzijn te vergroten, word je je meer bewust van wat je voelt en welke invloed dat op jou en jouw leven heeft. Zo kun je er beter mee leren omgaan.
(*zie de blog Omgevingsbewustzijn)
Er zijn genoeg mensen die hun bewustzijn verdoven omdat het makkelijker lijkt. Tijdelijk minder diepe dalen. Maar uiteindelijk minder fantastische hoogtes.
Je bewustzijn verdoven kan op veel verschillende manieren: Constant werken, thuis of op kantoor. Constant op je telefoon scrollen. Leven door je kinderen heen/alleen maar voor je kinderen. Drugs, alcohol, gamen & tv, fantasiewerelden. Junkfood, overmatig sporten. Alles om niet écht te voelen. Vooral voor diegenen die zoveel voelen.
Het is niet erg als je een keer verdovend gedrag vertoont. Je bent ook maar mens!
Soms is het gewoon fijn om je even helemaal ergens in te verliezen.
Niet te hoeven nadenken. Niet je gevoel constant te hoeven analyseren. Als het voorkomt, hoef je jezelf er ook niet om naar beneden te halen. We zijn toch al te streng voor onszelf. Erken dat je er aan toe hebt gegeven. Bekijk waarom je dat deed. Wat zit er achter het gedrag?
Wat heb je nodig?
Dan kun je jezelf geven wat je nodig hebt, zoals extra rust. Een uurtje extra slapen. Opruimen. Bewegen. Naar buiten. Mediteren. Of juist puur contact met anderen, niet via een scherm. Iets doen waar je blij van wordt. Natuurlijke dopamine die langer aanhoudt en geleidelijk daalt i.p.v. de tijdelijke rush met de snelle crash zodra je er mee ophoudt.
Soms lijkt het alsof je harder moet werken dan een ander om je goed te voelen. Soms is dat ook zo. Vergelijk je niet te veel met de basislijn van een ander. Jaloers zijn op mensen met een hogere basislijn en denken: “Die heeft het veel makkelijker dan ik…”, helpt je geen stapt verder. Het haalt jezelf alleen maar gevoelsmatig, energetisch, naar beneden. Je blijft daardoor hangen in een slachtofferrol.
Zo lang je blijft wijzen naar een ander, verleg je de focus van jezelf en hoef je geen eigen verantwoordelijkheid te nemen.
Maar jij hebt jouw basislijn en jouw lijnen erboven en eronder. Eerlijk, oneerlijk. Maakt niet uit. Je moet het er mee doen.
En je kunt het ook zo zien: Als jij er harder voor moet werken en het lukt, dan is dat een stuk knapper dan wanneer iemand er weinig moeite voor heeft hoeven doen😉.
Accepteer wat van jou is en neem je verantwoordelijkheid voor jouw eigen geluk. Daar kom je veel verder mee!
Soms kunnen mensen ook heel goed doen alsof waardoor je niet door hebt dat zij er ook hard voor werken. Je weet nooit helemaal welke rugzakjes iemand bij zich draagt. Je ziet niet alles. Soms is iets maar schijn, en blijkt er achter het rookgordijn heel iets ander te zijn.
Focus je op je eigen verhaal, niet dat van een ander.
Je kent niet alle verhaallijnen, alle hoofdstukken, alle draken die verslagen moesten worden om te komen waar diegene nu is. En de draken die nu nog verslagen moeten worden.
Jij kent alleen alle facetten van jouw eigen verhaal en jij schrijft jouw volgende hoofdstuk.
Met een groot zelfbewustzijn wordt het makkelijker om om te gaan met die al die fluctuerende gevoelens. Dit doe je vanuit VAT.
VAT: Voelen. Accepteren. Transformeren
Eerst doorvoelen wat er is. Ook de diepe dalen die we liever niet voelen. Voelen in plaats van verdoven. Dan kun je het gaan accepteren. Dat alles er mag er zijn. Het licht. En het duister. Dat ben jij ook.
Wat je hebt geaccepteerd kun je transformeren. Elke keer opnieuw.
Liefs,