Doen alsof lijkt soms makkelijker. Toegeven dat het niet gaat voelt als falen of als verder naar beneden glijden. Als je het niet toegeeft, is het er niet. Maar zo werkt het niet. Hoe lang houd je dat vol?
Doen alsof kost veel energie die je beter in jezelf kunt steken. Want voor wie doe je alsof?
Voor je omgeving. Het lijkt misschien zelfbescherming. Maar je helpt jezelf er niet mee. Wanneer je accepteert dat het er is, gaat het veel sneller weg.
Gevoelens en gedachten willen gehoord worden. Als je luistert, zijn ze bereid weer te vertrekken.
Wat je aandacht geeft, groeit maar wat je negeert gaat schreeuwen om gehoord te worden.
Soms negeren we negatieve gedachten en gevoelens onder het mom van “wat je aandacht geeft groeit”. Durven we er niet naar te kijken omdat we bang zijn dat het zich dan verdubbelt, erger wordt, langer blijft hangen. Maar het tegenovergestelde is waar. Wat je aandacht geeft groeit maar wat je negeert gaat schreeuwen om gehoord te worden.
Het is dat knagende gevoel dat er iets niet helemaal lekker zit. Negeer. Geen aandacht aan geven. Het geknaag gaat langzaamaan steeds meer pijn doen. Dit kan mentaal zijn maar zich ook fysiek uiten. Letterlijk pijn krijgen, ziek worden.
Luister. Wat heeft het te zeggen? We plakken negatieve en positieve labels op gevoelens die we als zodanig ervaren. Maar uiteindelijk maakt dat niet uit. Beide willen ze ons iets vertellen.
Ga er eens voor zitten. Pak pen en papier. Zoek een rustig plekje op waar je niet gestoord wordt. Zorg voor een mok warme thee of koffie, iets om je letterlijk en figuurlijk aan te warmen. Pak een dekentje. Wat goed voelt voor jou. Haal een paar keer diep adem. Laat dan alles wat je voelt omhoog komen. Schrijf alles op, ongecensureerd. Ook als de tranen je handschrift verpesten. Schrijf alles op. Zonder onderbreking, zonder teruglezen of veroordelen. Het hoeft niet logisch te zijn. Het hoeven geen mooie, kloppende zinnen te zijn. Het hoeft niet sociaal geaccepteerd te zijn. Alles wat je denkt, wat je voelt, hoe overdreven het soms misschien ook lijkt. Dan is het er uit. Dat lucht al op!
Leer eromheen te bestaan.
Je bént niet je gevoel. Je hébt een gevoel. Leer eromheen te bestaan. Dat maakt de acceptatie van gevoelens die we als negatief ervaren een stuk lichter. Het is namelijk iets wat voorbij komt en weer weg gaat. Niet onderdeel van wie jij bent.
Een sterke emotie duurt maximaal 90 seconden. Daarna zijn het de gedachten óver dat gevoel, die de emotie in stand houden.
Je gedachten trainen is dus een cruciale stap in omgaan met je emoties. Zo kun je triggers sneller loslaten door er niet over te blijven malen. En zo kun je glimmers gebruiken, positieve herinneringen, om fijne gevoelens te laten voortduren!
Mensen die labels, gevoelens, gedachten en persoonlijkheidskenmerken die ze als negatief ervaren, zien als iets wat ze hébben in plaats van wat ze zíjn, voelen zich gelukkiger en kunnen beter omgaan met die negatieve ervaringen. Ze zijn veerkrachtiger. Daar tegenover staat dat ze labels, gevoelens, gedachten en persoonlijkheidskenmerken die ze als positief ervaren, zien als iets van zichzelf. Ze zíjn al het positieve en hébben het negatieve.
Dit is onderdeel van narratieve therapie. Het is het narratief dat je kiest.
Welk verhaal kies je? Woorden hebben kracht.
Een kleine shift in je denken, die grootse verandering teweeg kan brengen. Als je namelijk iets wat je als negatief ervaart, ziet als onderdeel van wie jij bent, wijs je onbewust jezelf af.
Het is ook moeilijker om eraan te werken omdat het voelt alsof er iets mis met je is. Dat willen we liever niet toegeven. Wanneer je het negatieve ziet als iets dat je hébt, dan is het gevoelsmatig makkelijker om er wat aan te doen. Het zegt namelijk niet direct iets over wie jij bent. Het doet niets af aan wie jij bent.
Je bént niet het probleem. Je hébt een probleem. En wat je hebt kun je wegdoen of veranderen.
Wanneer jij het positieve ziet als onderdeel van wie jij bent, denk je automatisch positiever over jezelf! Je bent zo ook veel sneller geneigd om het gedrag dat je als positief ervaart te blijven herhalen, ook in moeilijke situaties. Je kijkt dan namelijk vanuit het perspectief: “Zo ben ik nou eenmaal.” Dit gebruiken we vaak voor eigenschappen die anderen in ons als negatief ervaren. Zelfs als wij het daar mee eens zijn, voorkomt deze uitspraak dat je er wat aan moet doen. Je voorkomt verantwoordelijkheid nemen.
Leer jezelf aan om “Zo ben ik nou eenmaal” te gebruiken voor je positieve eigenschappen zodat je die kunt blijven aanspreken wat er ook gebeurd!
Liefs,